Meble antyczne i pozostałe antyki to prawdziwe arcydzieła sztuki użytkowej. W odróżnieniu od masowo produkowanych mebli współczesnych wyróżniają się one kunsztem wykonania, najwyższej jakości materiałami, które zostały wykorzystane do ich stworzenia oraz niesamowitą ozdobnością. Jakie są techniki dekoracji drewna i na jakie rodzaje można je podzielić? Czym się charakteryzują? Zapraszamy do lektury!
Dekoracja drewna
Dekoracja drewna od zawsze pozwalała na stworzenie niesamowicie pięknych i unikatowych mebli. Co więcej, patrząc na całą historię meblarstwa, można wysnuć śmiały wniosek, że dekoracyjność drewnianych obiektów była tak samo ważna dla ich konstruktorów, jak ich funkcjonalność. Dotyczy to zarówno mebli, jak i mniejszych form drewnianych np. szkatułek, skrzynek, czy pudełek. Ich detale i ozdobność nawiązują do stylów architektonicznych, czy też innych sztuk plastycznych. W dziedzinie technik dekoracji drewna doskonale odnajdują się kolekcjonerzy antyków, którzy w ten sposób mogą też jeszcze lepiej ocenić wartość danego mebla, czy innego przedmiotu. Istnieje kilka rodzajów i sposobów na dekorowanie drewna i wyrobów powstałych z tego surowca. Oczywiście mają one głównie odzwierciedlenie w sztuce meblarskiej i większość z tych technik wymaga od mistrza stolarki wysokich umiejętności.
Techniki dekoracji drewna – rodzaje
Czas poznać niektóre z technik dekoracyjnych oraz dowiedzieć się, czym się charakteryzują.
Aplikacja
Technika ta z zasady dotyczy naszywania na tkaninę lub skórę ozdobnych elementów wykonanych z innego materiału (elementy te nazywane są aplikami). Z kolei w przypadku mebli drewnianych aplikacja polega na wtapianiu w zdobioną powierzchnię innego materiału. Może być to np. marmur.
Ażurowanie
Technika ta wywodzi swoją nazwę z języka francuskiego. Słowo ajour to nic innego, jak dziurka. Głównym celem zdobienia jest tworzenie dekoracyjnych otworów w danym materiale. Są to bardzo efektowne prześwity, które w przypadku mebli antycznych dodają całej konstrukcji odrobinę finezyjności i subtelności.
Dekupaż (Decoupage)
Jest to jedna z najpopularniejszych technik, która znana jest nie tylko mistrzom stolarstwa. Celem zdobienia jest przenoszenie na zdobiony przedmiot rysunków wykonanych na papierze. Wycięty wzór należy przykleić, a następnie pokryć go kilkukrotnie lakierem. Tego typu ozdobna wycinanka ma stać się niemal malunkiem na powierzchni drewna.
Markieteria
Ta technika nazywana jest także markietażem i polega ona na dekorowaniu powierzchni przedmiotów drewnianych np. mebli, ornamentem z różnych materiałów np. hebanu, kości słoniowej, forniru, szylkretu, czy metalu. Technika ta wywodzi się ze sztuki muzułmańskiej. W krajach europejskich zaczęła być stosowana już w XVI wieku.
Relief
Jest to charakterystyczna technika, w której wyniku powstaje kompozycja rzeźbiarska z pozostawieniem tła. Taka płaskorzeźba może znajdować się na płycie drewnianej lub na innym elemencie.
Grawerowanie/Rytowanie
Przy pomocy grawerowania można wykonać zarówno wklęsłe jak i wypukłe (pozostałości) zdobienia w wielu materiałach, w tym także w drewnie. Podczas rytowania można tworzyć rysunki, litery lub inne wzory. Grawerować można przy pomocy specjalnych rylców lub innych narzędzi.
Inkrustacja
Technika ta polega na wycinaniu wgłębień w drewnianej powierzchni, a następnie wypełnianie ich odpowiednio przyciętymi płytkami z różnych, najczęściej bardzo cennych surowców np. z kości słoniowej, masy perłowej, czy innych tworzyw.
Intarsja
Technika ta wzięła nazwę z języka włoskiego. Słowo intarsio oznacza wykładzinę. Intarsja to wykładanie powierzchni przedmiotów drewnianych innymi gatunkami drewna (w tym także drewna podpalanego, bejcowanego itp.). Tego typu uzupełnienia stanowią swoisty obraz na powierzchni mebli antycznych, czy innych elementów drewnianych wyposażenia wnętrz.
Pirografia
Technika ta polega na wypalaniu wzorów rozgrzanym rylcem lub wzornikiem. Z powodzeniem jest stosowana na meblach antycznych, nadając im oryginalnego charakteru, choć technika ta może być także wykorzystywana np. na skórze.
